روزنامه صبحگاهی چین در جنوب چین، مقاله ای از لی کیفو، رئیس و مدیر عامل شرکت نوآوری، در تاریخ 18 سپتامبر منتشر کرد. جدی ترین تهدید برای هوش مصنوعی، اقتصادهای نوظهور است. محتویات اصلی مقاله به شرح زیر است:
اشتغال تحقیقاتی هوش مصنوعی و اثرات اقتصادی، عمدتا در کشورهای توسعه یافته از جمله بریتانیا و ایالات متحده متمرکز شده، اما من به عنوان دانشمندان، سرمایه گذاران و فن آوری مدیران شرکت در ایالات متحده و چین تجربه، من شروع به این باور است که، با هوش مصنوعی مواجه جدی ترین تهدید، اقتصادهای نوظهور است.
هوش مصنوعی به طور قابل توجهی تسریع در سرعت اتوماسیون کارخانه است، کارهای روزمره مانند خدمات مشتری یا فروش تلفنی را در بر میگیرد. در مقایسه با کارگران با درآمد پایین در کشورهای در حال توسعه، هوش مصنوعی هزینه های انجام این کارها را کم می کند و در طول زمان این کار را انجام می دهد. بهتر است بررسی کنید که تلفن های اپل خراب ربات را بدون جشنواره بهار، سرویس های هوش مصنوعی مشتری خدمات افزایش نمی خواهد.
اگر هیچ عامل هزینه ای وجود نداشته باشد که آنها را در کارخانه ها در کشورهای در حال توسعه راه اندازی کند، شرکت ها بسیاری از این توابع را به مقر خود منتقل خواهند کرد. در نتیجه اقتصادهای نوظهور که نمی توانند نردبان توسعه را درک کنند، در شرایط خطرناکی قرار می گیرند: تعداد زیادی از جوانان کم مهارت که دارای بیشترین مزیت نسبی هستند تبدیل به یک بار می شوند.
هوش مصنوعی براساس داده های اجرا می شود و این وابستگی به طور پیوسته در تمام حوزه های زندگی تثبیت شده است: داده های بیشتری دارند، محصول بهتر است؛ محصول بهتر، کاربران بیشتری دریافت می کنید؛ بیشتر کاربران دریافت می کنند اطلاعات بیشتر شما دارید
ما شاهد بوده ایم که این پدیده در محصولات خالص آنلاین مانند جستجوی گوگل دیده شده است و به زودی به سایر صنایع هوشمند مصنوعی مانند دستگاه های خودمختار کپی خواهد شد. نتیجه این خواهد شد: ظرفیت تولید و ثروت در کار نخبگان بی نظیر متمرکز می شوند در دستان شرکت های هوشمند، تقریبا همه آنها در ایالات متحده و چین واقع شده اند.
بر اساس یک مطالعه که با مشاوره شرکت PricewaterhouseCoopers انجام داد، تا سال 2030 هوش مصنوعی 15.7 تریلیون دلار در ثروت جهانی تولید خواهد شد، اما تنها دو کشور 70٪ کامل را تشکیل خواهند داد.
بنابراین، اقتصادهای در حال ظهور چه باید بکنند؟ اولین قدم این است که تشخیص دهیم که مسیر توسعه اقتصادی سنتی دیگر قابل قبول نیست و موج بعدی اقتصادهای نوظهور باید دستورالعمل جدیدی را تشکیل دهند.
این نیاز به یک رویکرد دو جانبه برای حل مشکل آموزش و پرورش برای تعداد زیادی از کارگران کمتر تحصیل کشورها تحت تاثیر قرار باید به دنبال ایجاد یک صنعت خدمات مردم گرا منحصر به فرد. حتی بهترین ربات به طوری که بازدید کننده نمی تواند که در تختخواب و صبحانه در خانه احساس کشورهای فقیر می توانید یک رابطه مکمل با ابرقدرت هوش مصنوعی در گردشگری، فرهنگ، مراکز تماس و صنعتی مراقبت از سالمندان تشکیل می دهد.
در همان زمان، کشورهای در حال توسعه نیاز به توسعه آنها جایگاه خود را در زمینه هوش مصنوعی است. ربات کارخانه می تواند به هر نقطه در جهان است. با این حال، با الگوریتم وام های خرد به ما گزارش اعتبار مصرف کننده توسعه یافته به طوری اتیوپی کشور کشاورزی بی فایده است، جایی که وام گیرنده هیچ کارت اعتباری و یا وام مسکن سنتی ندارد.
برای پر کردن شکاف، دولت باید به یارانه برجسته ترین، دانش آموزان برجسته ترین آنها به آموزش هوش مصنوعی، هوش مصنوعی ساخته شده است با استفاده از شرکت های محلی به کشف ریاضیات و نابغه مهندسی، با شور و نشاط آموزش و هوش مصنوعی به موسسات برتر جهان از یادگیری در اسرع وقت.
اینها وظایف آسان نیست. آموزش 1 میلیون کسب و کار کوچک به آموزش 100 کارخانه بزرگ بسیار مشکل است. برای کشورهایی که هنوز هم باید مشکلات سوء تغذیه را حل کنند، یک مشکل دشوار است تا دانش آموزان بالا برای تحصیل در خارج از کشور خارج شوند. با این حال، اگر کشورهای در حال توسعه بتوانند این تعادل را به دست بیاورند، هوش مصنوعی نیز ممکن است فرصتی جدید برای آنها فراهم آورد: بهبود معیشت و توسعه اقتصاد بدون رنج و زحمت و نارسایی جسد و تخریب محیط زیست.
کشورهای بزرگتر با منابع بیشتری مانند ایالات متحده و چین می توانند کمک کنند. فرصت های آموزشی و آموزشی ممکن است ارزشمندتر از حمایت مالی باشد. برای ایجاد هوش مصنوعی، انجیل به جای بارگیری جهانی، پس شما باید مزایای آن را به اشتراک بگذارید.