توسعه اقتصادی هر کشوری نمیتواند قایقرانی صاف باشد. آن را در معرض چرخش و چرخش های مختلف قرار می دهد، حتی در برخی از مراحل آن کثیف و غیر قابل تحمل است.
امروز، من می خواهم با شما تاریخ گذشته در توسعه اقتصادی - زباله های خارجی را به اشتراک بگذارم.
در 20 سال گذشته، ما بزرگترین وارد کننده مواد زائد در جهان شده ایم. اطلاعات نشان می دهد که از سال 1992، 160 میلیون تن بطری، کیسه های پلاستیکی، کاغذ بسته بندی و سایر ضایعات وارد شده است که حدود 26 سال زباله های جهانی را شامل می شود. 45٪ کل، حدود 20 میلیون بالغ آفریقایی بالغ. در میان آنها، 72٪ از ضایعات پلاستیکی در جهان به ما جریان می یابد.
بیشتر این زباله از کشورهای توسعه یافته مانند آمریکای شمالی، آلمان، بریتانیا و ژاپن می آید.
چرا ما باید از کشورهای توسعه یافته زباله دریافت کنیم؟ واردات زباله بسیار زیاد، کجا ما بالاخره رفتیم؟
هشتاد و نود، کشور ما در مراحل اولیه اصلاحات و باز شدن، توسعه سریع اقتصادی و صنعتی است، ایجاد زیر ساخت در نوسان کامل است، گسترش سریع بسیاری از صنایع، از جمله تولید، تقاضا برای مواد خام صنعتی در حال افزایش سریع، در حالی که واردات مواد زائد جامد به مقدار مشخصی برای تقاضای مواد اولیه در چین مورد نیاز است.
در مورد بطری های پلاستیکی، پس از وارد کردن این بطری های پلاستیکی، آنها را به کارخانه بازیافت ارسال می کنند. در کارخانه بازیافت، ابتدا تعداد زیادی از کارگران بطری ها را با توجه به رنگ و مواد مرتب می کنند، برش داده می شوند و تمیز می شوند. بعضی از آنها برای ساختن لباس به ابریشم چرخیده می شوند و بخش دیگری نیز به منظور بازسازی بطری های پلاستیکی و یا بیشتر به گلوله های پلاستیکی بازیافتی تقسیم می شود.
پلاستیک مشتق شده از نفت خام است، تحت تاثیر قیمت های جهانی نفت، قیمت پلاستیکی همچنان افزایش یابد، اما هزینه بازیافت ضایعات پلیمری بسیار کم است. در نتیجه، پس از فروش مجدد پلاستیکی از سود بهبود بالا است، در بخش زباله خارجی کارخانه بازیافت حاشیه ناخالص حتی به اندازه 200٪. بنابراین، تنها ضایعات پلیمری این یکی، کشور ما را برای بیش از نیمی از ارزش صادرات جهانی از زباله های پلاستیکی را تشکیل می دهند.
نه فقط هدر پلاستیک، بسیاری از زباله ها در پشت یک زنجیره کامل صنعتی پردازش بازیافت تشکیل داده اند.
برای مثال بیشتر بصری، واردات هر تن تلفن همراه دور انداخته از اروپا و امریکا، می توان از مس 100KG، 1kg در ~ 3KG نقره استخراج شده، 0.2KG ~ 0.3kg از طلا. این، برگرفته از طلا، نقره، به کارخانه های بازیافت آورده قابل توجهی سود
از دیدگاه ارزش تجاری، زباله می تواند به طلا تبدیل شود. با توجه به سود بالا، مایل است از بسیاری از زباله ها از جهان دریافت کند.
از آنجا که ناخالصی بسیار سودآور است، چرا کشورهای توسعه یافته به طور مستقیم با آن برخورد نمی کنند، بلکه به آنها در یک هزار مایل می رسد؟ دلیل ساده است:
اولا، کشورهای توسعه یافته برای انجام این کار نیروی کار ارزان ندارند.
انتقاد بیشتر، این زباله خارجی در طول فرآیند درمان مقدار زیادی آب و برق مصرف می کند و مشکلات جدی آلودگی را ایجاد می کند.
در این نظر سنجی یک تن از زباله های پلاستیکی را در تنها در یک حداکثر 85٪ می توان بازیافت، زباله های پلاستیکی باقی مانده خواهد شد در این نزدیکی هست پردازش، در حالی که بقیه از زباله در این بسیاری از مواد سخت تجزیه منابع خاک و آب وجود دارد، که ما نمی توانیم واژگونی آلودگی، است که قیمت از توسعه است.
ده سال پیش، من شده اند اتلاف پلاستیکی شرکت های بازیافت برای انجام تحقیقات. در آن زمان، سود حاصل از آن است که شرکت بسیار خوب، بلکه در یک بازار به اشتراک بگذارید. اما در صحنه، صحنه های به یاد ماندنی آلودگی جدی دیدم صحنه. ایستاده در لبه از محل های دفن زباله، من فکر کردم، 30 سال دیگر، 50 سال، فرزندان ما در چگونه هزینه برای توسعه امروز ما آن را پرداخت نگاه می کنید؟
برای مثال، برخی از این هزینه ها به ما گزارش می شود؛ برای مثال سلامت جسمی ما صدمه دیده است و بخش بزرگی از کودکان و نوه های ما گزارش می شود، مثلا بسیاری از زمین ها و آب های آلوده به زباله به مدت 100 سال. هنوز نمی توانم بازیابی کنم، هنوز هم جایی است که آب های زیرزمینی برای 200 سال مصرف نمی شود ...
از سال 2016، چین به طور پیوسته سیاست های جدیدی را برای جلوگیری از واردات زباله های خارجی اعلام کرده است. این تاریخ خجالت آور است. تا سال 2030، جهان انتظار می رود که 110 میلیون تن زباله های پلاستیکی به خاک سپرده شود و بازیافت شود. ممکن است یکی دیگر از وارد کننده مواد زائد باشد.