پلاستیک بر پایه بیولوژیکی اشاره دارد که آیا محصول از منابع زیست توده به طور کامل یا به صورت جزئی حاصل می شود و اینکه آیا تجزیه زیستی یک معیار نیست؛
پلاستیک قابل تجزیه به معنی این است که محصول در شرایط خاصی می تواند به طور کامل تجزیه شود و منبع مواد اولیه به عنوان یک معیار استفاده نمی شود.
100٪ پلاستیک های زیستی مبتنی بر منابع زیست توده ممکن است کاملا تجزیه پذیر نشوند،
برخی از بیوپلاستی ها از منابع نفتی ممکن است به طور کامل تجزیه پذیر باشند.