اخیرا یک تیم مهندسان در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، یک سلول سوخت زیستی قابل مقیاس را توسعه داده است که می تواند انرژی را از عرق و محصولات الکترونیکی الکترونیکی مانند LED ها و آداپتورهای بلوتوث استخراج کند.
باتری از یک ردیف نقطه تشکیل شده است که هر کدام از آنها یک ساختار بهار شکل هستند. نیمی از نقاط آنند سلول را تشکیل می دهند و نیمه دیگر کاتد را تشکیل می دهند. این ساختار بهار مانند می تواند کشش یابد و خم شدن، به طوری که باتری انعطاف پذیر است و به آند و کاتد آسیب نمی رساند.
سلولهای سوخت زیستی دارای آنزیمی هستند که اسید لاکتیک موجود در عرق بدن را برای تولید جریان الکتریکی اکسید می کنند که عرق را به یک منبع انرژی تبدیل می کند. برای افزایش تراکم انرژی، مهندسان از روش های چاپ روی صفحه بالای آند و کاتد استفاده می کنند. ساختار سه بعدی نانولوله های کربنی ساخته شده است. این ساختار به مهندسان اجازه می دهد تا هر آنزیم را برای هر محل آنود بارگذاری کنند. این آنزیم با تولید اسید اکسید اسید و اسید لاکتیک در سایت کاتد برای تولید برق کار می کند.
در مقایسه با سلولهای سوخت زیستی موجود، سلول جدید سوخت زیستی تولید 10 برابر بیشتر انرژی در واحد سطح را دارد. در آینده انتظار می رود که طیف وسیعی از تجهیزات نظامی پوشیدنی را در اختیار داشته باشد.
