تیم MIT R & D با ORNL، گروه BMW و موسسه فناوری توکیو همکاری کرد تا یک رویکرد جدید برای تغییر تحرک یونی و پایداری اکسیداسیون یونهای لیتیوم یونان، با استفاده از پویایی شبکه (دینامیک شبکه) یکی از مولفه های اصلی در توسعه باتری های قابل شارژ است.این روش می تواند توسعه باتری های لیتیوم حالت جامد با انرژی بالا، و همچنین سایر دستگاه های ذخیره و تحویل انرژی مانند سلول های سوخت را تسریع کند.
این روش جدید متکی بر لیتیوم جامد هادی یون شیوه ای شبکه است که با مهار حالت حمل و نقل یون همراه است، برای کمک به شناسایی افزایش مواد تحرک یونی جدید، می تواند شارژ سریع و تخلیه حمایت می کنند. در همین حال، روش می توان استفاده به منظور کاهش واکنش پذیری مواد و الکترود باتری، به این ترتیب کارکرد آن را کاهش می دهد. جابجایی یونی بهتر و واکنش پذیری پایین، این دو ویژگی اغلب متقابلا منحصر به فرد هستند.
تیم MIT ایده اصلی این بود برای درک و کنترل کاتالیست هیدرولیز، و درخواست آن را به یون هدایت، این فرآیند نه تنها هسته اصلی یک باتری قابل شارژ هسته از دیگر فن آوری های کلیدی مانند سلول های سوختی و سیستم های آب شیرین کن است. محققان شبکه قابل مشاهده بود، اندازه گیری عملکرد و مواد رسانا از هادی یون لیتیوم وجود دارد ارتباط خوب است. لیتیوم فرکانس ارتعاش خود را با تنظیم ساختار شبکه خود، یک ناخالصی جایگزین یا شیمیایی، به ماهرانه تغییر ساختار اتمی آرایش.
محققان گفتند که این روش جدید می تواند یک ابزار قدرتمند برای توسعه مواد جدید با عملکرد بهتر باشد که می تواند ظرفیت باتری ذخیره سازی را افزایش و ایمنی را افزایش دهد. همچنین تکنولوژی برای تجزیه و تحلیل سایر مواد فرایند الکتروشیمیایی مناسب است ، مانند سلول های سوختی اکسید جامد، سیستم های آب شیرین سازی مبتنی بر غشاء یا واکنش های تولید اکسیژن تولید شده است. این پروژه توسط BMW، بنیاد ملی علوم و وزارت انرژی ایالات متحده پشتیبانی شد.
