تمام ستارگان که می بینیم در واقع درون مسیر شیری هستند. اگر تغییر ناگهانی در روشنایی انفجار ستارهای (مانند نووا یا ابرنواختری) وجود نداشته باشد، درخشان ترین ابرنواخترها بیش از 10 میلیارد سال نوری قابل مشاهده است. برای ستاره ای که یک انفجار را تجربه نکرده است، اکثریت کهکشان ها از راه شیری بسیار کم هستند و صد بار تیره تر از حد مشاهدات نجومی هستند و نمی توانند به طور جداگانه شناسایی شوند.
در این زمان، دو تیم تحقیقاتی آمریکا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، بارها و بارها مشاهده منطقه آسمان شامل خوشه باز بزرگ از نتایج خود را به لطف همگرایی گرانشی خوشه باز بین دو ستاره با ما - این خوشه تولید میدان گرانشی قوی مانند یک لنز، می توانید نور خارج شده از خوشه ی ستاره ای در پشت، به اندازه کافی برای دانشمندان به مشاهده دو ستاره خود را، چرا که آنها خیلی دور بود و نمی تواند بر روی زمین که در آن یک فاصله ما 140 مشاهده می شود تقویت ستاره میلیارد ساله بیش از 2000 بار افزایش یافته است.
در میان آنها، دانشگاه استیون رادنی دانشمند کارولینای جنوبی و همکارانش مشاهده 'چشمک زن، ستاره ها، به دلیل سطح یک انفجار ستاره در حال وقوع است؛ و دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، دانشمندان Padelike کری و همکاران دیگر مشاهده یک ستاره، چشمک زدن، حرکت نسبی بین خوشه ی ستاره ای است مشتق شده و تخلیه.
با مطالعه این "چشمک می زند، ستاره شناسان می توانند نه تنها ویژگی های فیزیکی از ستاره خود نشان می دهد، مهمتر از آن، می تواند به توزیع خوشه های باز به عنوان لنزهای ماده تاریک را نشان دهد. ماده تاریک نمی توانید به طور مستقیم مشاهده می شود، اما به طور کلی که کیفیت ماده تاریک می بر این باور بودند توضیح کهکشان را حرکت داخلی است.